Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007

Ευτυχώς που έχουμε (και) τις εκλογές...


Η χοντρή κυρία που βρώμαγε ιδρωτίλα από τα πέντε μέτρα στην εφορία, με κοίταξε με το γνωστό ύφος και ξεστόμισε την -επίσης γνωστή- φράση: "Και τι θέλετε να κάνω εγώ;;"
Θα μπορούσα πολλά να σκεφτώ να της πω να κάνει η εν λόγω χοντρή, αλλά αποφάσισα να τα κρατήσω για τον εαυτό μου και να δώσω μία τελευταία ευκαιρία στο κολλημένο "δημόσιο" μυαλό της, να σκεφτεί μόνη της τι πρέπει να κάνει...Μάταια...συνέχιζε να με κοιτάει πίσω από τα κοκκάλινα γυαλιά της...
"Χμμμ...μήπως θέλετε να πληρώσετε εσείς τα χρήματα που λέτε οτι σας χρωστάω;", τη ρώτησα, αλλά δεν φάνηκε να είναι δεκτική σε τέτοιου είδους humour, λες και όντως υπήρχε περίπτωση να πληρώσει αυτή αντί εμού δηλαδή...Πήρε το ύφος "εμείς εδώ στο δημόσιο γαμάμε και δέρνουμε και σε όποιον αρέσει" και προσπάθησε να συντομεύει τη διαδικασία, κοιτώντας την ουρά πίσω μου και -προφανώς- περιμένοντας από μένα να ευαισθητοποιηθώ, λες και εγώ δεν περίμενα σαν μαλάκας 2 ώρες στην ίδια ουρά...

Την ίδια στιγμή, ήρθαν στο μυαλό μου εικόνες από παλαιότερες εκλογές, σαν να έβλεπα τη χοντρή σε όραμα...περίμενε, λέει, στα διόδια, πηγαίνοντας στο χωριό για να ψηφίσει, με τον επίσης χοντρό άντρα της και κυμάτιζε σημαίες του αγαπημένου της κόμματος (δεν έχει σημασία ποιο, όποιο νά'ναι από τα δύο) , μέχρι εκείνος να πληρώσει...Ήταν σίγουρη ο'τι "θα βγούμε Θανάση και άμα βγούμε θα με διορίσει και μένα στο δημόσιο ο Νίκος Ταπέρνης, μου το έταξε άμα τον ψηφίσω...".
Και τη διόρισε την καριόλα για να μου γαμήσει εμένα τη μέρα.
Μετά από την εφορία και αφού δεν έβγαλα άκρη αλλά ορκίστηκα οτι θα ξαναπάω μέχρι να την κάνω να με παρακαλάει να φύγω από εκεί μέσα, πήγα για καφέ με κάτι φιλαράκια.
Το θέμα της κουβέντας πήγε (το πήγαμε;) στις εκλογές...Συμφωνήσαμε όλοι στο εξής: Πώς γίνεται όλοι (ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ;;), να μανουριάζουν με τα δύο μεγάλα κόμματα και όμως να είναι στανταράκι οτι κάποια στιγμή θα γίνει πρωθυπουργός κάποιο από τα δίδυμα του Κωστάκη ή κάποιο από τα παιδιά του Γιωργάκη, μόνο και μόνο λόγω ονόματος;;

Ας πούμε οτι έχω μία γκόμενα, τη Μαρία. Στην αρχή τα πάμε μια χαρά, όλα μέλι γάλα, μετά από κανα δίμηνο όμως θεωρώ οτι η Μαρία πρέπει να τρώει και καμιά σφαλιάρα που και που για να στρώσει χαρακτήρα, τακτική που αρχίζω να εφαρμόζω και στην πράξη...Η Μαρία, -ορθώς- φρικάρει, με βρίζει και τελικά με παρατάει για ένα νέο γκόμενο, τον Πέτρο. Ο Πέτρος είναι και αυτός στην αρχή μια χαρά, με τη διαφορά οτι μετά από ένα δίμηνο περίπου, αρχίζει να κάνει τα ίδια με μένα, η Μαρία ξαναφρικάρει και...γυρίζει πάλι σε μένα...(;;) Μήπως είναι μαλάκω η Μαρία;; Εφόσον γνωρίζει που θα καταλήξει το πανηγύρι γιατί επιστρέφει;; Γιατί με ξαναψηφίζει;; Αφού με δοκίμασε και είδε οτι οι πιθανότητες να της φέρομαι άσχημα είναι 100%, γιατί γυρίζει πάλι;;
Καταλήξαμε στο οτι οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι και λίγο μαζόχες τελικά...(όλοι εκτός από εμάς, γιατί εμείς πάντα άκυρο και λευκό ψηφίζαμε, έτσι είπαμε τουλάχιστον, αλλά εγώ δεν μας πολυπιστεύω, μεταξύ μας...)
Πάντως, στιγμές σαν αυτές στην εφορία -και γενικότερα στιγμές που με βρίσκουν σε κάθε είδους ουρά-εκτός του Super Market με συμπαθητικές ταμίες- και έχοντας να αντιμετωπίσω την απάθεια όλων όσων με ασπίδα το γραφείο τους θεωρούν ότι κρατάνε τα απαυτά (τα αρχίδια εννοώ) του πάπα στα χέρια τους- αυτό σκέφτομαι:"Ευτυχώς που έρχονται οι εκλογές, να μηδενίσουμε το κοντέρ, να κάνουμε reset στη μαλακία μας...και φτου και από την αρχή". Θα ξαναγεμίσουμε με την ελπίδα οτι όλα θα πάνε καλύτερα, όλα θα φτιάξουν, η ζωή μας θα γίνει τέλεια!!!
Μέχρι να διαπιστώσουμε οτι όντως η ζωή μας κύκλους κάνει και απλώς αλλάζουν τα πρόσωπα και τα brands, ίσως δηλαδή σε δέκα χρόνια από σήμερα ο τότε πρύτανης του πανεπιστημίου να "φάει" λεφτά για να αγοράσει Aston Martin, η εν λόγω χρηματηστηριακή να λέγεται Metropolis και ο δήμαρχος του Αγ. Κοσμά να συνεχίζει την απεργία πείνας που ξεκίνησε το 2007, πριν από "ακριβώς 3500 μέρες αγαπητοί φίλοι τηλεθεατές και όμως δεν το βάζει κάτω...".
Όμως τα κωλόφαρδα "τέκνα" του "Γιωργάκη" και του "Κωστάκη" θα είναι σίγουρα για το μέλλον των δικών τους παιδιών, όπως ήταν και οι γονείς τους, οι παππούδες τους κ.ο.κ.......

P.S. 1 Το ξέρατε οτι σύμφωνα με τον νέο Κ.Ο.Κ., οι οδηγοί ταξί ΔΕΝ είναι υποχρεωμένοι να φορούν ζώνη ασφαλείας, αντίθετα με τους επιβάτες, οι οποίοι (σ.σ. οι επιβάτες) πρέπει πάντα να την φορούν ακόμα και όταν κάθονται στο πίσω κάθισμα και οτι θα πληρώνουν πρόστιμο σε περίπτωση ελέγχου και μη εφαρμογής του νόμου;;;
Μήπως θέλουν να αφανίσουν τους ταρίφες για να εκλείψει το κυκλοφοριακό;;;

P.S. 2 (όχι της Sony...)- Το επόμενο post θα είναι του Μίτσου, γιατί εγώ έχω αναλάβει κάποιες υποχρεώσεις το Σ/Κ και δεν νομίζω να προλάβω. Φερθείτε του όπως πριν, με τη στοργή και αγάπη που τον έχετε συνηθίσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: