Οι εκλογές είναι σημαντικό κομμάτι της δημοκρατίας μας. Κανείς δεν χρειάζεται να κρεμαστεί...Εμείς μέσα από την ψήφο μας έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε μερικούς να κρεμάσουν τα παπούτσια τους-όπως λένε και στα ποδοσφαιρικά.....
Φίλε κριτικιέ (ή Κρητικιέ??), καταρχάς δεν πιστεύω οτι έχουμε δημοκρατία, τουλάχιστον με την έννοια που όλοι την εννοούν...Πως αλλιώς να εξηγήσω το οτι κατά τη διάρκεια του "αγώνα όπως λένε και στα ποδοσφαιρικά", εγώ εκτός από τους "βασικούς" Μητσοτάκη(συν υιό και κόρη), Καραμανλή (αδερφός, ανηψιός κτλ.), Παπανδρέου(υιός και ποιος ξέρει ακόμα...)δεν θυμάμαι άλλον πολιτικό με τα φόντα να γίνει "mvp"...?? Τα διαλλείματα με Ζολώτα, Τζανετάκη και άλλους δεν τα αναφέρω, διότι έγιναν εξ' ανάγκης. Όσο για το κρέμασμα των παπουτσιών που αναφέρεις, πρόσεξε κάτι: Οι μεγάλοι παίχτες κρεμάνε τα παπούτσια τους μόνοι τους, δεν περιμένουν να τους κράξει η εξέδρα ή ο προπονητής...Και ξέρεις αγαπητέ κριτικιέ γιατί συμβαίνει αυτό?? Γιατί ετούτοι έχουν ευθιξία=ΤΣΙΠΑ!! Μη μου μιλάς για τη δημοκρατία μας, ή τουλάχιστον, αν μιλήσεις σε μένα, μίλα και σε αυτούς που περιμένουν εν έτει 2007, να βρέξει για να σβήσουν οι φωτιές που τους καίνε 10 μέρες... Sorry αν είναι παρεξηγίσιμο το ύφος μου, αλλά μη μου μιλάς για εκλογές και δημοκρατία Pls...Μου θυμίζεις αυτούς που λένε οτι τη δύναμη στην τηλεόραση την έχουμε εμείς και οτι αυτή είναι το τηλεκοντρόλ...ξέρεις τί λέω εγώ?? Ναι εμείς έχουμε τη δύναμη, αλλά δεν είναι το τηλεκοντρόλ, είναι ένα μαύρο κουμπί, στην πρόσοψη της τηλεόρασης που κάνει μόνο δύο πράγματα...on-off... Βάλτα χάμω και σκέψου τώρα....
P.S. Ξέχασα την Φώφη, αλλά ευτυχώς παίζει πρώτο θέμα από το πρωί σήμερον και δια τούτον το συμπληρώνω τώρα...εκτός αν νομίζετε οτι είναι κόρη του ομώνυμου νοσοκομείου...
Φίλε Ντάτα Μπέη..το Κριτικός με "ι" κατ'αρχάς προέρχεται από την λέξη που αναφέρεται στον άνθρωπο που βλέπει τα πράγματα με κριτική διάθεση. Στο θέμα μας: όλοι αυτοί που αναφέρεις καλώς ή κακώς έχουν ψηφιστεί από έλληνες πολίτες...δεν είναι βασιλιάδες ή πριγκήπισες κλπ. οι οποίοι αναλαμβάνουν τύχες λαών και εξουσία από σπόντα..Επίσης να σου θυμίσω ότι η χώρα μας κυβερνήθηκε από πολιτικούς που δεν είχαν τζάκι με εξουσία αναγκαστηκά..πιο πρόσφατο παράδειγμα ο κ. Σημίτης που κυβέρνησε την χώρα για 2 τετραετίες αλλά και πολλά ακόμα παραδείγματα σε θέσεις κλειδιά, υπουργών κλπ. Τέλος να σε παραπέμψω στην Καθημερινή της Κυριακής 26/9 όπου αναφέρει σε σχετικό άρθρο με στατιστικά ότι περίπου το 30% των μελών της βουλής προέρχεται από τα λεγόμενα τζάκια..Καλό είναι να έχουμε κριτική διάθεση απέναντι σε όλα αλλά θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να κάνουμε ανάγνωση των πραγματικών γεγονότων με ακρίβεια..
Φίλε κριτικέ: α) Αν το "κριτικός" αναφέρεται στον άνθρωπο που βλέπει τα πράγματα με κριτική διάθεση, τότε σε καμία των περιπτώσεων δεν γράφεται με κεφαλαίο "Κ". Β) Το οτι όλοι αυτοί που αναφέρω έχουν όλοι ψηφιστεί, από τον ελληνικό λαό εν προκειμένω, δεν λέει κάτι από μόνο του αν δεν εξετάσεις και τις παραμέτρους... Αν δηλαδή έχω να επιλέξω ανάμεσα σε Καραμανλή και Παπανδρέου, οι πιθανότητες να είναι ένας από τους δύο ο πρωθυπουργός, αυξάνονται κατά 50%. γ)Μίλησα για "mvp's", πρωταγωνιστές-πρωθυπουργούς και όχι για τους "παγκίτες" οι οποίοι αναγκαστικά ακολουθούν τη γραμμή που έχει χαράξει κάποιος άλλος. δ)Ο Σημίτης είναι απλά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει όλα τα προηγούμενα. ε)Αν θέλεις να δούμε τα πραγματικά γεγονότα, τότε να μιλήσουμε και με "πραγματικούς" ανθρώπους, όπως σου έγραψα και σε προηγούμενο post, των οποίων οι απόψεις, πόρω απέχουν από αυτό που τελικά ψηφίζουν την κρίσιμη ώρα. Σε κάθε περίπτωση φυσικά, το "λάθος"-"πρόβλημα" είναι των ψηφοφόρων, οι οποίοι ναι μεν έχουν το σετ καρπούζι-μαχαίρι, όμως η επιλεκτική προβολή των υποψηφίων (βλέπε καταμερισμός διαφημιστικού χώρου-χρόνου), αλλά και οι τεράστιες διαφορές στα budget που υπάρχουν μεταξύ τους (ακόμα και λόγω "τζακιών" όπως λες), με κάνουν να συνεχίζω να υποστηρίζω το εξής: Όχι, δημοκρατία δεν έχουμε, θα είχαμε ίσως αν η Έφη Σαρρή είχε το ίδιο budget και τις ίδιες διαφημίσεις με τον Βουλγαράκη λόγου χάρη, και ας μας άφηναν μετά να αποφασίσουμε ποιος είναι καλύτερος...
P.S. θα μου επιτρέψεις να μπορώ να αμφισβητώ τις κάθε είδους έρευνες-στατιστικές, από όπου και αν αυτές προέρχονται, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει, πως θεωρώ οτι το 30% των "τζακάτων" είναι μικρό ποσοστό...ειδικά όταν αφαιρεί, από μένα ας πούμε, το 30% της πιθανότητας να εκλεγώ βουλευτής επειδή δεν λέγομαι Παπανδρέου, Καραμανλής ή Μητσοτάκης...
φίλε ντάτα μπέη (αφού δεν σου αρέσουν τα κεφαλαία..): έχοντας διάθεση μέσα από αυτήν την αντιπαράθεση να βγει κάτι καλό-αν μη τι άλλο κάποιος προβληματισμός- σημειώνω τα εξής: α)Το γεγονός ότι έχουμε πρωθυπουργό με το όνομα Καραμανλής δεν μου λέει τίποτα. Όπως δείχνουν τα γεγονότα πιθανότατα θα κάνουμε πολύ καιρό να δούμε πρωθυπουργό με το ονομά Παπανδρέου ξανά αν δούμε. Με λίγα λόγια κανείς δεν γίνεται πρωθυπουργός -ειδικά- αν δεν είναι τουλάχιστον πολύ ικανός manager και μιλούμε για Ευρωπαικές χώρες και δη της ΕΕ. Ένα ισχυρό όνομα αποτελεί ισχυρή ευκαιρία και ταυτόχρονα ισχυρή παγίδα (>επόμενο σημείο) β)Έχοντας εμπειρία στις επιχειρήσεις μπορώ να πω ότι η επιτυχία ενός πολιτικού δεν εξαρτάται από το διαφημιστικό budget αλλά από το αν είναι ικανός και έχει πραγματικά κάτι να "πει" και να προσφέρει σε ένα κομμάτι των πολιτών. γ)Ο Σημίτης κυβέρνησε για 8 από τα 30(μέχρι το 2004) συνολικά χρόνια της μεταπολίτευσης. Στην στατιστική το 27% ως ποσοστό που προκύπτει ο χρόνος αυτός επί του συνόλου των 30 ετών, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει "εξαίρεση". δ) Προς μεγάλη μου έκπληξη (θετική) το άρθρο της Καθημερινής στις 26/9 αναφέρει με μεγάλη ακρίβεια χρησιμοποιώντας ονόματα, πίνακες κλπ. ότι η ανανέωση στα μέλη του κοινοβουλίου κάθε 4 χρόνια είναι πολύ μεγάλη για αυτό και το ποσοστό των "τζακάτων" δεν υπερβαίνει το 30%.
Φίλε κριτικέ, σέβομαι απόλυτα την άποψή σου, μη μου ζητάς όμως να συνταχθώ απαραίτητα μαζί της. Όλα όσα αναφέρεις είναι αυτά που και εγώ θα ευχόμουν να είναι εφαρμόσιμα στην πράξη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, οτι επειδή τα συζητάμε, είναι. Αν θέλεις να πιστεύεις οτι από τη μεταπολίτευση και μετά έχουμε καλούς και αξιόλογους πολιτικούς, δεν είμαι εγώ αυτός που θα σου πει οτι κάνεις λάθος, έστω και εάν εγώ προσωπικά πιστεύω οτι κάνεις. Και το πιστεύω για έναν πολύ απλό λόγο, οτι δηλαδή πολύ συχνά τα νούμερα και οι απόλυτοι αριθμοί εκφράζουν με ακρίβεια κάποιες καταστάσεις, όχι όμως πάντα... Δηλαδή, μπορούμε να μιλάμε για (ή με) απόλυτους αριθμούς, όταν όμως αυτοί επηρεάζουν τα επίπεδα διαβίωσης και την εξέλιξη ανθρώπινων κοινωνιών, δεν μπορεί παρά να είναι απλά ενδεικτικοί. Εννοώ πως, αν εγώ και όλοι όσοι ζούμε στην Ελλάδα καθημερινά, "έχουμε πιάσει" ένα στραβό κλίμα, κανένας αριθμός δεν πρόκειται να με πείσει για το αντίθετο.
Δεν ξέρω πόσο καιρό θα κάνουμε να δούμε πρωθυπουργό με το όνομα Παπανδρέου και-μεταξύ μας- διόλου με απασχολεί, θα με ενδιέφερε περισσότερο να ξέρω πόσο καιρό θα κάνουμε να δούμε τη χώρα-και όχι το κράτος- στο οποίο διαβιούμε, να παίρνει κεφάλι, να προχωράει και να εξελίσσεται. Ο πολιτικός ή οι πολιτικοί που θα το καταφέρουν αυτό, θα είναι άξιοι λέω εγώ, πέραν των χρωμάτων και των αντιλήψεων και θα τους βγάλω το καπέλο και θα με απασχολήσει πολύ σοβαρά το θέμα "εκλογές". Μόνο τότε όμως. Μέχρι τότε, δεν θα μου "καίγεται καρφί", μέχρι τότε θα συνεχίσω να περιμένω στις κάθε είδους ουρές όταν αρρωσταίνω απλά για να αποδείξω οτι αρρώστησα, μέχρι τότε θα συνεχίσω να λέω "κρίμα.." για όλα αυτά που το λέω και σήμερα... Καμία τεχνοκρατική άποψη δεν θα με πείσει για οτιδήποτε, αν δεν το δω να εφαρμόζεται επί του πρακτέου, σου υπόσχομαι όμως, οτι θα είμαι ο πρώτος που θα αναγνωρίσει το αντίθετο, όταν και εάν αυτό συμβεί. Κατά τα λοιπά, σίγουρα βγαίνει κάτι καλό από την αντιπαράθεση αυτή, δεν χρειάζεται απαραίτητα να συμφωνήσουμε, οι αράδες αυτές και ο χρόνος που καταναλώσαμε, είναι αυτό το "κάτι". Φιλικά.
Φίλε ντάτα μπέη: συνπερασματικά αυτό που βγαίνει μέσα από τα σχόλια μου είναι ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι για το τι γίνεται ή δεν γίνεται γύρω μας-στην χώρα μας και ότι οι πολιτικοί μας είναι αντιπροσωπευτικοί εκπρόσωποι των Ελλήνων πολιτών, με τα καλά και τα κακά τους με ότι σημαίνει αυτό για την χώρα που ζούμε και την πρόοδό της, είτε την δούμε από σκοπιά θετική είτε αρνητική. Ένα είναι σίγουρο: ότι στην σημερινή εποχή επικεντρώνουμε κατά βάση μόνο στα αρνητικά τα οποία σχεδόν πάντα θυμόμαστε και επικοινωνούμε πολύ πιο δύνατα από τα θετικά..ίσως επειδή δημιουργούν πιο έντονες εντυπώσεις..χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μέσα από τα λόγια σου δεν βγαίνει το παραμικρό για την πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες αυτής της μικρής και πολύπαθης χώρας, όπως αυτή διακρίνεται μέσα από γεγονότα όπως: η βελτίωση της ζωής μας και κάποιων κρατικών δομών μέσα από την είσοδο στην ΕΕ, την σταθερή-γερμανική πλέον οικονομία μετά την είσοδο στην ευροζώνη ή την επιτυχή διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε άλλα χιλιάδες μικρότερα γεγονότα που αγγίζουν καθημερινά τις τοπικές κοινωνίες αυτής της χώρας..φυσικά για να δούμε την προοδό μας πρέπει να κοιτάζουμε την χώρα μας και σε σύγκριση με ότι ισχύσει στον κόμο μας, την γειτονιά μας κλπ.
Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, το ξέρω και στο είπα και έχει κυρίως να κάνει με το οτι βλέπουμε πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Αντί απάντησης, αντιγράφω απόσπασμα κειμένου από τη σημερινή City Press που τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου, περισσότερο για να σου δείξω που βρίσκεται το επίκεντρο του προβλήματος για μένα.
Τίτλος: "Στην Ιαπωνία έχουν φιλότιμο.
Σε φυσιολογικό φαινόμενο έχουν εξελιχθεί οι παραιτήσεις μελών της κυβέρνησης στην Ιαπωνία, σε μία χώρα, άλλωστε, όπου η πολιτική ευθιξία αντλείται από μία πολύ μακρά παράδοση τιμής και αξιοπρέπειας των ηγετικών της ομάδων. Χθες το πρωί ήταν η σειρά του υπουργού Γεωργίας Τακεχίντο Εντό να υποβάλει την παραίτησή του ύστερα από αποκάλυψη περί εμπλοκής του σε οικονομικό σκάνδαλο. Ο 68χρονος Εντό είναι ο πέμπτος υπουργός που αποχωρεί από την κυβέρνηση μετά την άνοδο στην πρωθυπουργία του 52χρονου Άμπε, πριν από ένα χρόνο, και μόλις μία εβδομάδα μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης του που ακολούθησε την ήττα που υπέστη στις ενδιάμεσες εκλογές, στα τέλη Ιουλίου."
Ελπίζω να βοήθησα, ακολουθώντας τη συμβουλή σου σχετικά με το τί γίνεται στον κόσμο.
Κάτσε βρε φίλε κριτικέ γιατί εσύ θα μας τρελλάνεις. Η χώρα αυτή ναι βελτιώθηκε με την είσοδό της στην ΕΕ πρώτον επειδή αναγκάστηκε με το στανιό να ακολουθήσει τους κανονισμούς της και δεύτερον επειδή έχει φάει τα κονδύλια που η ΕΕ προσφέρει με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Και μάλιστα τα κονδύλια τα τρώει μονίμως μια συγκεκριμένη κάστα, ανεξαρτήτως πράσινου ή γαλάζιου χρώματος, η οποία και βελτίωσε τη ζωή της. Ξεχνάς τη μεγάλη αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας; Χωρίς την Ευρώπη θα είμαστε κάτι μεταξύ χώρας του ανατολικού μπλόκ και της Μέσης Ανατολής. Η Ευρώπη μας έχει "σύρει" κυριολεκτικά ως εδώ που είμαστε. Όχι οι πολιτικοί μας μέσω της δημοκρατίας μας. Οι πολιτικοί πήγαν μπροστά την Προτογαλία ή ακόμα πιο καταπληκτικό είναι το "θαύμα" της Ιρλανδίας. Οι δικοί μας έμαθαν την τελευταία δεκαετία πως να μαγειρεύουν τέλεια τους δείκτες της οικονομίας και να κοροϊδεύουν εμάς και τους έξω. Όσο για την Ολυμπιάδα, αν το θεωρείς κατόρθωμα κι αυτό, δεν αντέχω να σχολιάσω...
16 σχόλια:
Θα ηθελα να δω ποιος θα παει να κρεμαστει πρωτος...
Κανένας δεν θα πάει, γιατί έχουνε δουλειά με τις δημοσκοπήσεις και γιατί δεν έχουνε τσίπα...
Οι εκλογές είναι σημαντικό κομμάτι της δημοκρατίας μας. Κανείς δεν χρειάζεται να κρεμαστεί...Εμείς μέσα από την ψήφο μας έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε μερικούς να κρεμάσουν τα παπούτσια τους-όπως λένε και στα ποδοσφαιρικά.....
Φίλε κριτικιέ (ή Κρητικιέ??), καταρχάς δεν πιστεύω οτι έχουμε δημοκρατία, τουλάχιστον με την έννοια που όλοι την εννοούν...Πως αλλιώς να εξηγήσω το οτι κατά τη διάρκεια του "αγώνα όπως λένε και στα ποδοσφαιρικά", εγώ εκτός από τους "βασικούς" Μητσοτάκη(συν υιό και κόρη), Καραμανλή (αδερφός, ανηψιός κτλ.), Παπανδρέου(υιός και ποιος ξέρει ακόμα...)δεν θυμάμαι άλλον πολιτικό με τα φόντα να γίνει "mvp"...?? Τα διαλλείματα με Ζολώτα, Τζανετάκη και άλλους δεν τα αναφέρω, διότι έγιναν εξ' ανάγκης. Όσο για το κρέμασμα των παπουτσιών που αναφέρεις, πρόσεξε κάτι: Οι μεγάλοι παίχτες κρεμάνε τα παπούτσια τους μόνοι τους, δεν περιμένουν να τους κράξει η εξέδρα ή ο προπονητής...Και ξέρεις αγαπητέ κριτικιέ γιατί συμβαίνει αυτό?? Γιατί ετούτοι έχουν ευθιξία=ΤΣΙΠΑ!! Μη μου μιλάς για τη δημοκρατία μας, ή τουλάχιστον, αν μιλήσεις σε μένα, μίλα και σε αυτούς που περιμένουν εν έτει 2007, να βρέξει για να σβήσουν οι φωτιές που τους καίνε 10 μέρες...
Sorry αν είναι παρεξηγίσιμο το ύφος μου, αλλά μη μου μιλάς για εκλογές και δημοκρατία Pls...Μου θυμίζεις αυτούς που λένε οτι τη δύναμη στην τηλεόραση την έχουμε εμείς και οτι αυτή είναι το τηλεκοντρόλ...ξέρεις τί λέω εγώ?? Ναι εμείς έχουμε τη δύναμη, αλλά δεν είναι το τηλεκοντρόλ, είναι ένα μαύρο κουμπί, στην πρόσοψη της τηλεόρασης που κάνει μόνο δύο πράγματα...on-off...
Βάλτα χάμω και σκέψου τώρα....
P.S. Ξέχασα την Φώφη, αλλά ευτυχώς παίζει πρώτο θέμα από το πρωί σήμερον και δια τούτον το συμπληρώνω τώρα...εκτός αν νομίζετε οτι είναι κόρη του ομώνυμου νοσοκομείου...
Φίλε Ντάτα Μπέη..το Κριτικός με "ι" κατ'αρχάς προέρχεται από την λέξη που αναφέρεται στον άνθρωπο που βλέπει τα πράγματα με κριτική διάθεση. Στο θέμα μας: όλοι αυτοί που αναφέρεις καλώς ή κακώς έχουν ψηφιστεί από έλληνες πολίτες...δεν είναι βασιλιάδες ή πριγκήπισες κλπ. οι οποίοι αναλαμβάνουν τύχες λαών και εξουσία από σπόντα..Επίσης να σου θυμίσω ότι η χώρα μας κυβερνήθηκε από πολιτικούς που δεν είχαν τζάκι με εξουσία αναγκαστηκά..πιο πρόσφατο παράδειγμα ο κ. Σημίτης που κυβέρνησε την χώρα για 2 τετραετίες αλλά και πολλά ακόμα παραδείγματα σε θέσεις κλειδιά, υπουργών κλπ. Τέλος να σε παραπέμψω στην Καθημερινή της Κυριακής 26/9 όπου αναφέρει σε σχετικό άρθρο με στατιστικά ότι περίπου το 30% των μελών της βουλής προέρχεται από τα λεγόμενα τζάκια..Καλό είναι να έχουμε κριτική διάθεση απέναντι σε όλα αλλά θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να κάνουμε ανάγνωση των πραγματικών γεγονότων με ακρίβεια..
Φίλε κριτικέ:
α) Αν το "κριτικός" αναφέρεται στον άνθρωπο που βλέπει τα πράγματα με κριτική διάθεση, τότε σε καμία των περιπτώσεων δεν γράφεται με κεφαλαίο "Κ".
Β) Το οτι όλοι αυτοί που αναφέρω έχουν όλοι ψηφιστεί, από τον ελληνικό λαό εν προκειμένω, δεν λέει κάτι από μόνο του αν δεν εξετάσεις και τις παραμέτρους... Αν δηλαδή έχω να επιλέξω ανάμεσα σε Καραμανλή και Παπανδρέου, οι πιθανότητες να είναι ένας από τους δύο ο πρωθυπουργός, αυξάνονται κατά 50%.
γ)Μίλησα για "mvp's", πρωταγωνιστές-πρωθυπουργούς και όχι για τους "παγκίτες" οι οποίοι αναγκαστικά ακολουθούν τη γραμμή που έχει χαράξει κάποιος άλλος.
δ)Ο Σημίτης είναι απλά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει όλα τα προηγούμενα.
ε)Αν θέλεις να δούμε τα πραγματικά γεγονότα, τότε να μιλήσουμε και με "πραγματικούς" ανθρώπους, όπως σου έγραψα και σε προηγούμενο post, των οποίων οι απόψεις, πόρω απέχουν από αυτό που τελικά ψηφίζουν την κρίσιμη ώρα.
Σε κάθε περίπτωση φυσικά, το "λάθος"-"πρόβλημα" είναι των ψηφοφόρων, οι οποίοι ναι μεν έχουν το σετ καρπούζι-μαχαίρι, όμως η επιλεκτική προβολή των υποψηφίων (βλέπε καταμερισμός διαφημιστικού χώρου-χρόνου), αλλά και οι τεράστιες διαφορές στα budget που υπάρχουν μεταξύ τους (ακόμα και λόγω "τζακιών" όπως λες), με κάνουν να συνεχίζω να υποστηρίζω το εξής: Όχι, δημοκρατία δεν έχουμε, θα είχαμε ίσως αν η Έφη Σαρρή είχε το ίδιο budget και τις ίδιες διαφημίσεις με τον Βουλγαράκη λόγου χάρη, και ας μας άφηναν μετά να αποφασίσουμε ποιος είναι καλύτερος...
P.S. θα μου επιτρέψεις να μπορώ να αμφισβητώ τις κάθε είδους έρευνες-στατιστικές, από όπου και αν αυτές προέρχονται, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει, πως θεωρώ οτι το 30% των "τζακάτων" είναι μικρό ποσοστό...ειδικά όταν αφαιρεί, από μένα ας πούμε, το 30% της πιθανότητας να εκλεγώ βουλευτής επειδή δεν λέγομαι Παπανδρέου, Καραμανλής ή Μητσοτάκης...
εγώ πάλι λέω να τους μπαρκάρουμε όλους αυτούς τους πολικαντήδες στο πλοίο για τη Μύκονο και να τους αφήσουμε εκεί να κάνουν διακοπές διαρκείας...
φίλε ντάτα μπέη (αφού δεν σου αρέσουν τα κεφαλαία..): έχοντας διάθεση μέσα από αυτήν την αντιπαράθεση να βγει κάτι καλό-αν μη τι άλλο κάποιος προβληματισμός- σημειώνω τα εξής:
α)Το γεγονός ότι έχουμε πρωθυπουργό με το όνομα Καραμανλής δεν μου λέει τίποτα. Όπως δείχνουν τα γεγονότα πιθανότατα θα κάνουμε πολύ καιρό να δούμε πρωθυπουργό με το ονομά Παπανδρέου ξανά αν δούμε. Με λίγα λόγια κανείς δεν γίνεται πρωθυπουργός -ειδικά- αν δεν είναι τουλάχιστον πολύ ικανός manager και μιλούμε για Ευρωπαικές χώρες και δη της ΕΕ. Ένα ισχυρό όνομα αποτελεί ισχυρή ευκαιρία και ταυτόχρονα ισχυρή παγίδα (>επόμενο σημείο)
β)Έχοντας εμπειρία στις επιχειρήσεις μπορώ να πω ότι η επιτυχία ενός πολιτικού δεν εξαρτάται από το διαφημιστικό budget αλλά από το αν είναι ικανός και έχει πραγματικά κάτι να "πει" και να προσφέρει σε ένα κομμάτι των πολιτών.
γ)Ο Σημίτης κυβέρνησε για 8 από τα 30(μέχρι το 2004) συνολικά χρόνια της μεταπολίτευσης. Στην στατιστική το 27% ως ποσοστό που προκύπτει ο χρόνος αυτός επί του συνόλου των 30 ετών, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει "εξαίρεση".
δ) Προς μεγάλη μου έκπληξη (θετική) το άρθρο της Καθημερινής στις 26/9 αναφέρει με μεγάλη ακρίβεια χρησιμοποιώντας ονόματα, πίνακες κλπ. ότι η ανανέωση στα μέλη του κοινοβουλίου κάθε 4 χρόνια είναι πολύ μεγάλη για αυτό και το ποσοστό των "τζακάτων" δεν υπερβαίνει το 30%.
Φίλε κριτικέ, σέβομαι απόλυτα την άποψή σου, μη μου ζητάς όμως να συνταχθώ απαραίτητα μαζί της. Όλα όσα αναφέρεις είναι αυτά που και εγώ θα ευχόμουν να είναι εφαρμόσιμα στην πράξη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, οτι επειδή τα συζητάμε, είναι. Αν θέλεις να πιστεύεις οτι από τη μεταπολίτευση και μετά έχουμε καλούς και αξιόλογους πολιτικούς, δεν είμαι εγώ αυτός που θα σου πει οτι κάνεις λάθος, έστω και εάν εγώ προσωπικά πιστεύω οτι κάνεις.
Και το πιστεύω για έναν πολύ απλό λόγο, οτι δηλαδή πολύ συχνά τα νούμερα και οι απόλυτοι αριθμοί εκφράζουν με ακρίβεια κάποιες καταστάσεις, όχι όμως πάντα... Δηλαδή, μπορούμε να μιλάμε για (ή με) απόλυτους αριθμούς, όταν όμως αυτοί επηρεάζουν τα επίπεδα διαβίωσης και την εξέλιξη ανθρώπινων κοινωνιών, δεν μπορεί παρά να είναι απλά ενδεικτικοί. Εννοώ πως, αν εγώ και όλοι όσοι ζούμε στην Ελλάδα καθημερινά, "έχουμε πιάσει" ένα στραβό κλίμα, κανένας αριθμός δεν πρόκειται να με πείσει για το αντίθετο.
Δεν ξέρω πόσο καιρό θα κάνουμε να δούμε πρωθυπουργό με το όνομα Παπανδρέου και-μεταξύ μας- διόλου με απασχολεί, θα με ενδιέφερε περισσότερο να ξέρω πόσο καιρό θα κάνουμε να δούμε τη χώρα-και όχι το κράτος- στο οποίο διαβιούμε, να παίρνει κεφάλι, να προχωράει και να εξελίσσεται. Ο πολιτικός ή οι πολιτικοί που θα το καταφέρουν αυτό, θα είναι άξιοι λέω εγώ, πέραν των χρωμάτων και των αντιλήψεων και θα τους βγάλω το καπέλο και θα με απασχολήσει πολύ σοβαρά το θέμα "εκλογές". Μόνο τότε όμως. Μέχρι τότε, δεν θα μου "καίγεται καρφί", μέχρι τότε θα συνεχίσω να περιμένω στις κάθε είδους ουρές όταν αρρωσταίνω απλά για να αποδείξω οτι αρρώστησα, μέχρι τότε θα συνεχίσω να λέω "κρίμα.." για όλα αυτά που το λέω και σήμερα...
Καμία τεχνοκρατική άποψη δεν θα με πείσει για οτιδήποτε, αν δεν το δω να εφαρμόζεται επί του πρακτέου, σου υπόσχομαι όμως, οτι θα είμαι ο πρώτος που θα αναγνωρίσει το αντίθετο, όταν και εάν αυτό συμβεί.
Κατά τα λοιπά, σίγουρα βγαίνει κάτι καλό από την αντιπαράθεση αυτή, δεν χρειάζεται απαραίτητα να συμφωνήσουμε, οι αράδες αυτές και ο χρόνος που καταναλώσαμε, είναι αυτό το "κάτι".
Φιλικά.
Φίλε ντάτα μπέη: συνπερασματικά αυτό που βγαίνει μέσα από τα σχόλια μου είναι ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι για το τι γίνεται ή δεν γίνεται γύρω μας-στην χώρα μας και ότι οι πολιτικοί μας είναι αντιπροσωπευτικοί εκπρόσωποι των Ελλήνων πολιτών, με τα καλά και τα κακά τους με ότι σημαίνει αυτό για την χώρα που ζούμε και την πρόοδό της, είτε την δούμε από σκοπιά θετική είτε αρνητική. Ένα είναι σίγουρο: ότι στην σημερινή εποχή επικεντρώνουμε κατά βάση μόνο στα αρνητικά τα οποία σχεδόν πάντα θυμόμαστε και επικοινωνούμε πολύ πιο δύνατα από τα θετικά..ίσως επειδή δημιουργούν πιο έντονες εντυπώσεις..χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μέσα από τα λόγια σου δεν βγαίνει το παραμικρό για την πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες αυτής της μικρής και πολύπαθης χώρας, όπως αυτή διακρίνεται μέσα από γεγονότα όπως: η βελτίωση της ζωής μας και κάποιων κρατικών δομών μέσα από την είσοδο στην ΕΕ, την σταθερή-γερμανική πλέον οικονομία μετά την είσοδο στην ευροζώνη ή την επιτυχή διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε άλλα χιλιάδες μικρότερα γεγονότα που αγγίζουν καθημερινά τις τοπικές κοινωνίες αυτής της χώρας..φυσικά για να δούμε την προοδό μας πρέπει να κοιτάζουμε την χώρα μας και σε σύγκριση με ότι ισχύσει στον κόμο μας, την γειτονιά μας κλπ.
Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, το ξέρω και στο είπα και έχει κυρίως να κάνει με το οτι βλέπουμε πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Αντί απάντησης, αντιγράφω απόσπασμα κειμένου από τη σημερινή City Press που τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου, περισσότερο για να σου δείξω που βρίσκεται το επίκεντρο του προβλήματος για μένα.
Τίτλος:
"Στην Ιαπωνία έχουν φιλότιμο.
Σε φυσιολογικό φαινόμενο έχουν εξελιχθεί οι παραιτήσεις μελών της κυβέρνησης στην Ιαπωνία, σε μία χώρα, άλλωστε, όπου η πολιτική ευθιξία αντλείται από μία πολύ μακρά παράδοση τιμής και αξιοπρέπειας των ηγετικών της ομάδων. Χθες το πρωί ήταν η σειρά του υπουργού Γεωργίας Τακεχίντο Εντό να υποβάλει την παραίτησή του ύστερα από αποκάλυψη περί εμπλοκής του σε οικονομικό σκάνδαλο. Ο 68χρονος Εντό είναι ο πέμπτος υπουργός που αποχωρεί από την κυβέρνηση μετά την άνοδο στην πρωθυπουργία του 52χρονου Άμπε, πριν από ένα χρόνο, και μόλις μία εβδομάδα μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης του που ακολούθησε την ήττα που υπέστη στις ενδιάμεσες εκλογές, στα τέλη Ιουλίου."
Ελπίζω να βοήθησα, ακολουθώντας τη συμβουλή σου σχετικά με το τί γίνεται στον κόσμο.
"Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους"
(αφιερωμένο στους κριτικούς)
Κάτσε βρε φίλε κριτικέ γιατί εσύ θα μας τρελλάνεις. Η χώρα αυτή ναι βελτιώθηκε με την είσοδό της στην ΕΕ πρώτον επειδή αναγκάστηκε με το στανιό να ακολουθήσει τους κανονισμούς της και δεύτερον επειδή έχει φάει τα κονδύλια που η ΕΕ προσφέρει με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Και μάλιστα τα κονδύλια τα τρώει μονίμως μια συγκεκριμένη κάστα, ανεξαρτήτως πράσινου ή γαλάζιου χρώματος, η οποία και βελτίωσε τη ζωή της. Ξεχνάς τη μεγάλη αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας; Χωρίς την Ευρώπη θα είμαστε κάτι μεταξύ χώρας του ανατολικού μπλόκ και της Μέσης Ανατολής. Η Ευρώπη μας έχει "σύρει" κυριολεκτικά ως εδώ που είμαστε. Όχι οι πολιτικοί μας μέσω της δημοκρατίας μας. Οι πολιτικοί πήγαν μπροστά την Προτογαλία ή ακόμα πιο καταπληκτικό είναι το "θαύμα" της Ιρλανδίας. Οι δικοί μας έμαθαν την τελευταία δεκαετία πως να μαγειρεύουν τέλεια τους δείκτες της οικονομίας και να κοροϊδεύουν εμάς και τους έξω. Όσο για την Ολυμπιάδα, αν το θεωρείς κατόρθωμα κι αυτό, δεν αντέχω να σχολιάσω...
@παράλληλος: Καλώς επέστρεψες, το πρώτο είναι καλό, το δεύτερο πολύ επικίνδυνο...
@Credit: Συμφωνώ 100%, οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω κάτι...
Δημοσίευση σχολίου