Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...πρόκειται για μία ιστορία...μία ιστορία σαν και αυτές που θα διηγείται κανείς στους απογόνους του μαζί με αυτές από το στρατό...μόνο που η δικιά μας δεν έλαβε χώρα σε στρατόπεδο, αλλά στη σύγχρονη πόλη μας ξεκινώντας το 2004 περίπου...και διαδραματίστηκε στο χώρο εργασίας μας...Τα ονόματα φυσικά θα αλλάξουν (όχι πως δεν άλλαζαν και στην πραγματικότητα δηλαδή...), κυρίως γιατί η ιστορία μας δεν έχει ακόμα τελειώσει και κάποιοι από εμάς συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν...ο τίτλος θα μπορούσε να είναι.."όταν νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα..." αλλά και αυτός μοιάζει λίγος.
Δεν χρειάζεται τίτλος, ούτως ή άλλως, ένας δεν θα ήταν αρκετός.
Εγώ, ο Ντάτα Μπέης σας ορκίζομαι ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή...σε αυτά που ζήσαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου