ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ...

ΣΕ Ά ΠΡΟΒΟΛΗ...

παραγωγή 2005,έγχρωμο,περιπέτεια

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΑΙ:

Θρήνη Τρομπόνη

Αδόλφος Τρομπόνης

Πετρομήτσος Σαββατόπουλος

Γιάννης Ουδέποτας

Στο στρατό είχαμε έναν αξιωματικό ο οποίος όταν ήθελε να μας εκφράσει πιο κατανοητά το γεγονός οτι του έχουμε κάνει τα νεύρα κορδόνια, χρησιμοποιούσε πάντα μία έκφραση. Μια έκφραση που μας έκανε όλους -λες και είχαμε ενοχές επειδή κοντεύαμε να πάρουμε το Oscar εφευρετικότητας στα μπινελίκια- να νιώθουμε περίεργα και άβολα...Είχαμε όλοι συμφωνήσει ότι είναι η πιο αρρωστημένα ευφάνταστη πρόταση που είχαμε ακούσει όσο καιρό ήμασταν εκεί..."Γαμώ τα Χριστούγεννά μου...". Δεν ξέρω τί με έκανε να το σκεφτώ αυτό όταν 9 Χριστούγεννα αργότερα είμασταν με φίλους και συναδέλφους (με αυτή τη σειρά), την παραμονή της γιορτής στην εταιρία περιμένοντας να πάρουμε το ομώνυμο δώρο...

Τα φώτα είναι σβηστά μέσα στο γραφείο του Μάρκου, λες και κάποιον κλαίμε, έτσι και αλλιώς είμαστε στη μουγγαμάρα δηλαδή...ξαφνικά παρουσιάζεται η ψηλή καλογυμνασμένη φιγούρα του Γιάννη Ουδέποτα, ιδιοκτήτη και προέδρου του Δ.Σ. της εταιρίας. "Ρε Γιάννη", του λέει ο Μάρκος από το γραφείο του, "που είναι ο Πετρομήτσος??" είπαμε 5:00 και είναι 8:00..μήπως νομίζουνε ότι θέλουμε να κάνουμε Χριστούγεννα με τις φάτσες τους?? Ο Ουδέποτας, ανοίγοντας ένα από αυτά τα isotonic, energetic mother fuckin' coool drinks(μήπως με πειράζουν τελικά???) , απαντάει: "Ηρέμησε Μάρκο, έχεις δίκιο αλλά στις 5:00 με είπε ο Πετρομήτσος...τι να κάνω...λείπει και ο Ταμ Ταμ να τον έλεγα να με πετάξει στην τράπεζα...". Κοιταζόμαστε όλοι μεταξύ μας...ξέρουμε οτι μας δουλεύει, ξέρει οτι το ξέρουμε, αλλά...που να τρέχουμε για ψάρεμα τέτοια ώρα...

Το τηλέφωνο του Ουδέποτα χτυπάει...είναι η κα Θρήνη Τρομπόνη..aka the big boss του ομίλου. Είναι μαζί με τον Πετρομήτσο...ο Πετρομήτσος δεν είναι μαζί με κανέναν...μάλλον δεν θέλει...στήνουμε όλοι αυτιά και μάτια μήπως πιάσουμε κανένα υπονοούμενο...ελπίζουμε να έρχονται, βαριόμαστε περισσότερο και από τα σκυλιά, όλα δείχνουν οτι θα κάνουμε ρεβεγιόν στη δουλειά αλλά τίποτα..."Ακόμα δεν έχουν βρει τα λεφτά...". Πάντα ήταν ενδιαφέρων συνδιασμός λέξεων αυτός...πώς γίνεται να βρει κανείς λεφτά?? μπορούμε όλοι να το κάνουμε?? αν είναι τόσο εύκολο που να μπορεί να γίνει ακόμα και Παραμονή Χριστουγέννων (που έτσι και αλλιώς είναι όλα κλειστά) γιατί εμείς ακόμα δουλεύουμε?? Γιατί η Νικολούλη, αντί να ψάχνει ανθρώπους για να βγάλει λεφτά, δεν ψάχνει κατευθείαν τα λεφτά????

η συνέχεια στο επόμενο...