Ποτέ δεν τις γούσταρα τις Κυριακές, όπως όλοι άλλωστε. Ξύπνησα στις 12 και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω ώστε να την κερδίσω και να μη λέω πάλι αύριο "τι μαλάκας ήμουνα που έχασα τη μέρα μου". Τώρα θα μου πείτε τι σημασία έχει το είδος από τη στιγμή που είναι κανείς μαλάκας...

Το hangover από το party της Παρασκευής καλά κρατεί. Αρχίζω να έχω επιφυλάξεις σχετικά με τη διάρκεια που μένει το alcohol στο αίμα. Οι ειδικοί μιλούν για 24 ώρες, αλλά χωρίς να έχουν υποθέτω συναντήσει την παρέα μου...

Μόλις άρχισε και να βρέχει. Κυριακή που βρέχει. Δεν έχω χειρότερο, εκτός ίσως από το Σάββατο που βρέχει.

Τέλος πάντων στο θέμα μας. Το party που λέτε περίφημο, όπως πρέπει να είναι κάθε ένα που σέβεται τον εαυτό του. Ίσως είναι ότι πλέον μεγαλώσαμε και κάνουμε κρα για parties(τς, τς), ίσως ότι δεν γίνονται και πολλά πια, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι ήταν μασκέ βοήθησε. Ο άνθρωπος τελικά έχει ανάγκη τη μάσκα, είναι καλύτερα πως να το κάνουμε. Εξάλλου είναι διαφορετικό να φάει χυλόπιτα ο Γιώργος από τη Μαρία και διαφορετικό να φάει ο Ζορό από την κολομπίνα, ας είναι τα ίδια άτομα και στις δύο περιπτώσεις, ο Γιώργος σκέφτεται "αν είχα ντυθεί κάτι άλλο θα μου καθότανε η πουτάνα..." (γιατί πάντα είναι πουτάνα αν δεν σου κάτσει, ασχέτως που κανονικά θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο).

Κατά τα λοιπά, το party είχε ψιλοαπαράδεκτη μουσική, αλλά who cares όταν έχεις κατεβάσει 7 βότκες. Ο τζειντής έπαιξε όλα αυτά που κατά τη γνώμη μου (αλλά και πολλών άλλων) θα έπρεπε να έχουν απαγορευτεί, όπως τα "should i stay or should i go" (το οποίο πάντα με έβαζε στη θέση του διλλήματος σε σχέση με το party, αλλά πάντα έμενα), "i was made for loving you" ("τελικά ο Gene Simmons έχει όντως γλώσσα φιδιού???") και το κλασσικό "i love rock'n'roll". Όμως όλα αυτά δεν είχαν σημασία (βότκας δοθείσης πάσα αρνητικότις παυσάτω γαρ) και καταλήξαμε κατά τις 7 το πρωί όλοι πιασμένοι χέρι-χέρι να χορεύουμε τη "λυγαριά" πατώντας ο ένας τον άλλο(ή την άλλη συνηθέστερα) προσπαθώντας ταυτόχρονα να συγκρατούμε τις περούκες ή κάποιο από τα λοιπά gadzets της αμφίεσης.

Μια χαρά ήταν σκέφτομαι, μακάρι να κρατούσαν λίγο περισσότερο οι Απόκριες, οι κανονικές εννοώ, με τις ψεύτικες τις μάσκες, αλλά Κυριακή είναι ας μην επεκταθώ...

Κυριακή είπα, όπερ σημαίνει παραδοσιακά ανάγνωση εφημερίδος, πρέπει να βγω να αγοράσω και αυτή την καινούρια με την οποία γίνεται χαμός γιατί ψες δεν είδα προκοπή. Και δεν είδα προκοπή, γιατί ο υπεύθυνος στο κατάστημα πώλησης εφημερίδων του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της πόλης με κοίταξε περίεργα όταν τη ζήτησα, λες και τον ρώτησα αν μπορεί να μου δώσει το πρώτο σύγγραμα που σώζεται σε γραμμική 'A.

"Δεν την ξέρω", μου είπε και εγώ θεώρησα ότι για να μην την ξέρει δεν τα κατάφεραν για κάποιο λόγο και δεν την αναζήτησα αλλού...

Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς το νο2 ήταν πάντα πιο καλότυχο από το νο1...