Σήμερα 28 Νοεμβρίου 2006 το blog πραγματοποιεί απεργία, συμπαραστεκόμενο στο δίκαιο αγώνα που έχουν ξεκινήσει όλα τα αδελφά σωματεία, εναντίον γενικώς της εργοδοσίας και δή της εργοδοσίας του Πετρομήτσου και της Θρήνης. Η στιγμή είναι κρίσιμη και καλούμε όλους να κινηθούν με τον δυναμικότερο τρόπο. Αυτή η αυθαιρεσία δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Συνεργαζόμενα σωματεία: Τεχνικοί ανατρεπόμενων οχημάτων έργων (κατηγορίας JBC-CATERPILLAR)

Τεχνικοί-βοηθοί τυλιχτές Αττικής (κατηγορία γύρος-ντόνερ)

Τεχνικοί περιστροφικής επανοφορτιζόμενης σούβλας Αττικής (κατηγορία κοκορέτσι-η πρακτική εργασία πρέπει να αφορά στη συναρμολόγηση και το ψήσιμο με κλειστά μάτια, διότι είναι παράνομο σε όλη την Ευρώπη-κοντοσούβλι.

Τεχνικοί εποχιακοί δασοπυροσβεστικών συστημάτων και γερανοφόρων Αττικής.

Τεχνικοί συστημάτων διοδίων Ε.Ο.

Τεχνικοί air condition σε Η.Λ.Π.Α.Π-Η.Σ.Α.Π.

Τεχνικοί συσκευών κτυπήματος φραπέ Αττικής.

Τεχνικοί-οδηγοί βαφής λωρίδων κυκλοφορίας της Α.Ο.

Κάνω και εγώ απεργία γιατί είναι της μόδας...Γιατί πολλοί που λένε ότι θα κάνουν μία, τελικά αλλάζουν γνώμη...Αυτό θα κάνω και εγώ...Θα συμφωνήσω τελευταία στιγμή με τη Θρήνη ή τον Πετρομήτσο ή τον Ουδέποτα και θα άρω την απόφαση για απεργία...έτσι κι αλλιώς μια παρέα είμαστε όλοι...Αααα και γιατί..."φοράει strike και καρφώνει"!!!

Αυτό θα πει να 'χεις φίλους !!! NUMBER 2 !!!

Χωρίς πολλά πολλά λόγια-τα οποία είναι φτώχεια ως γνωστόν- μεταφέρω αυτούσια τη δήλωση του Ουδέποτα μόλις διαπίστωσε ότι η Θρήνη χαρίζει το αυτοκίντο της...
"Ιγουώ θα δουώσω στον τυχερό τις καβάτζες μου και το ποδήλατό μου...να τον πεις τον νικητή να τα πίνει στην υγειά μου...ιγουώ θα πάρω άλλα κιβώτια θα με το κανονίσει ο Αντώνης..."
Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια νομίζω...Γιάννη σε ευχαριστούμε...(άντε να δούμε και τον Πετρομήτσο να δίνει τίποτα...)

Αυτό θα πει να 'χεις φίλους !!!

Μεγάλη καρδιά, μεγάλο πνεύμα...απλά μεγάλος άνθρωπος.
Η Θρήνη όταν διάβασε το προηγούμενο post-και το οτι δεν μπορεί να συμμετάσχει στην κλήρωση επομένως-μου είπε κάτι που με έκανε να νιώθω ακόμα περισσότερο σκλάβος του μεγαλείου της...
Χαρίζει, ναι χαρίζει, σαν bonus δώρο το αυτοκίνητό της σύντροφοι!!
Πραγματικά δεν έχω λόγια για να την ευχαριστήσω για την χειρονομία ταύτην...πριν από λίγα λεπτά κλείσαμε το τηλέφωνο και η συγκίνησή μου δεν περιγράφεται στο φτωχό ετούτο 'δώ blog.....Κλείνοντας και εξηγώντας: ο κερδίζων την οικο(δομή) λαμβάνει δώρο και το αυτοκίνητο της Θρήνης!!!

Όροι χρήσης του συγκεκριμένου αυτοκινήτου:
α) Σε τυχών έλεγχο, δεν γνωρίζετε το παραμικρό για τον προηγούμενο ιδιοκτήτη...(με παρακάλεσε η Θρήνη προσωπικά για αυτό)
β) Σε καμμία περίπτωση μην επιχειρήσετε να βγάλετε πινακίδες κυκλοφορίας...(εκτός αν θέλετε να μείνετε χωρίς το αυτοκίνητο γιατί θα κατασχεθεί)
γ) Δεν θα ακολουθείτε ποτέ την ίδια διαδρομή για δύο συνεχόμενες ημερολογιακές ημέρες...(αυτό είναι για τη δική σας ασφάλεια)
δ) Θα μπορείτε να κυκλοφορείτε ΜΟΝΟ στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής...(ποτέ μετά τα πρώτα διόδια των εθνικών οδών, ισχύει οτι και στο β)
ε) Οι έλεγχοι και οι συντηρήσεις θα γίνονται μόνο στον "Μπάμπη" στα Σπάτα και πάντα βραδινή ώρα...(θα σας πλησιάσει ο ίδιος όταν χρειαστεί)
στ) Βενζίνα θα προμηθεύευστε μόνο στις παρακάτω περιοχές: Σπάτα, Καλλιθέα, Μοσχάτο από τις 21:00-06:00...(γενικώς για την ασφάλειά σας δεν είναι καλό να μένετε για πολλή ώρα ακινητοποιημένοι στο ίδιο σημείο, θα είστε "κάρφωμα")
η) Αν, λέω αν, ποτέ τύχει νας σας σταματήσουν σε έλεγχο (πράγμα που θα πρέπει να αποφεύγετε όπως ο Ουδέποτας την αλήθεια, ακόμα και αν πρέπει να διαφύγετε του ελέγχου) απλώς παρατήστε το όχημα και βάλτε το στα πόδια Ή ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

Εξοπλισμός ασφαλείας:

Εντός του αυτοκινήτου τη μέρα που θα σας παραδοθεί από τη Θρήνη θα υπάρχουν:
Μία σούστα με σιδερένια λαβή στο ντουλαπάκι.
3 διαφορετικές ταυτότητες καθώς και τα αντίστοιχα χαρτιά του αυτοκινήτου με τη φωτογραφία σας (και τα υπόλοιπα έγγραφα...)
Αντιραντάρ ταχύτητος.
Μικροποσότητες ουσιών...(καλύτερα να σας "δέσουν" για αυτό, παρά να σας ψάξουν περαιτέρω)
1 σακούλα μανταρίνια...(ήθελε να προσφέρει κάτι και ο Ουδέποτας)
4 ασύρματα ποντίκια ηλεκτρονικών υπολογιστών
2 κάρτες δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών
7 κινητά τηλέφωνα όλων των μεγάλων εταιριών κινητής τηλεφωνίας.
1 αστυνομικό γκλομπ
1 σιδηρογροθιά με ανακλινόμενη λάμα τιτανίου (μετατρέπεται με μία κίνηση σε σουγιά) και
1 κιβώτιο που περιέχει σε τυποποιημένη μορφή πρωτείνες, αμινοξέα, διουρητικά, κρεατίνη α και β, καθώς και ποσότητες λιποδιαλυτικών ουσιών..

Καλή επιτυχία και καλές βόλτες !!!

Επειδής η επισκεψιμότητα του blog είναι ακόμα μειωμένη, πράγμα που δεν με ευχαριστεί καθόλου πρέπει να σας ομολογήσω, αναγκάζομαι εδώ να λάβω δραστικά μέτρα...Δεν σας συγκινεί το ζόρι μας με το Πετρομήτσο (εκτός από τους πιστούς Γερμανούς φίλους μου) εεε???
Το λοιπόν, από τούδε και στο εξής-και συντασσόμενος με τις επιταγές του σύγχρονου marketing- ισχύουν τα εξής:
Για κάθε επίσκεψη που θα πραγματοποιήτε στο blog, θέτετε εαυτόν υποψήφιον όπως κερδίσει το παρόν (και άνωθεν) οικόπεδο το οποίο μεταξύ άλλων διαθέτει:
την οικοδομή,
τα δέντρα τριγύρω,
φως,
νερό,
τηλέφωνο,
2Mb dsl την οποία μπορείτε να μεταβιβάσετε στις 2 επόμενες γενιές σας,
αποθήκη (στο 1χλμ περίπου αλλά δεν παύει να είναι αποθήκη),
σκύλο (εκπαιδευμένο ήδη),
parking (οπουδήποτε κάτω από τα δέντρα τριγύρω),
αυτονομία στη θέρμανση,
αυτονομία κινήσεων, και άλλα πολλά comfores...
Η κλήρωση θα γίνει παρουσία συμβολαιογράφου και ειρηνοδίκη στην οικοδομή (για να σκάσουν οι οχτροί σας με τις fotos)
Στην κλήρωση απαγορεύεται ρητώς να συμμετάσχουν οι κάτωθι:
Θρήνη Τρομπόνη
Αδόλφος Τρομπόνης
Πετρομήτσος Σαββατόπουλος
Γιάννης Ουδέποτας καθώς και οι έχοντες μέχρι και πέμπτον βαθμό συγγενείας με αυτούς...

Τώρα εγώ τί να γράψω...περίμενα όλο το Σ/Κ μπας και καταλάβω επιτέλους τις επειχειρηματικές κινήσεις του Πετρομήτσου, αλλά τίποτα...δεν μπορώ να βγάλω άκρη...την Παρασκευή το βράδυ, λέει, τελικά πούλησε μερίδιο των μετοχών...το Σάββατο το πρωί, ξαναλέει, δεν πούλησε αλλά έδωσε το μαναγκεμέντ...δεν νομίζω και αυτός ο ίδιος να έχει καταλάβει ακριβώς...ένιγουέη που έλεγε και ο παππούς μου, ελπίζω η μέρα να δείξει, γιατί και εγώ δεν μπορώ να ζω άλλο στο σκότος...ούτε και όλοι οι υπόλοιποι φυσικά...αφήστε που θέλουμε και τα λεφτά μας...(από όποιον και να είναι ιδιοκτήτης δεν μας πειράζει...)

Latest news....(επί του πιεστηρίου για να καταλαβαινόμεθα...)

Χρόνος: πραγματικός, πριν από καμμιά ώρα περίπου...

Πετρομήτσος: Θρήνη, εγώ λέω να το σμπρώξω να γλιτώσουμε και από τα έξοδα...

Θρήνη (προσπαθώντας να ξυπνήσει πάνω στο γραφείο της...) : αααααχχχμχχμχμχμχχχ.........τι έγινε?? τι να σμπρώξεις??

Πετρομήτσος: Δε βγάνουμε λεφτά ρε συ Θρήνη, το μαγαζί λέω, να το σμπρώξουμε τώρα που βρήκα και το κορόιδο...

Ουδέποτας: Σωστά, σωστά καλά σου λέει ρε Θρήνη...

Θρήνη: Θα μου πεις εσύ αν μου λέει καλά ή όχι Γιάννη?? Θες να πληρωθείς μαζί με τους άλλους αυτό το μήνα??

Ουδέποτας: Ναι έχεις δίκιο...καλά τα λέει ρε Πετρομήτσο εσύ κάνεις λάθος...

Πετρομήτσος: καλά, εγώ σας λέω ότι βρήκα αγοραστή και σεις κοροιδεύετε...μόνο...να....ένα πράμα με δυσκολεύει...

Θρήνη: τι πράμα, επιχειρηματαρά μου?? Θέλουν εγγυήσεις?? δεν έχουνε παγκουί??

Πετρομήτσος: όχι..να...μου δώκανε ένα προσχέδιο να το κοιτάξω...ξέρεις του συμβολαίου....και τα μισά είναι στα ξένα...και κάπου λέει ότι εγώ ότι και να γίνει δεν θα πάρω ποτέ το μαναγκεμέντ...τι είναι αυτό το μαναγκεμέντ...

Θρήνη: Oh my lord...αστοιχείωτε...δεν έχω κουράγιο να σου απαντήσω...

Ουδέποτας: Να σε απαντήσω εγώ Πετρομήτσο τι είναι...εμένα...με έφερε ο Ταμ Ταμ προψές ένα μαναγκεμέντ από το Χαιδάρι...επειδής δεν ήξερα τι να το κάνω τον είπα να το πάρει σπίτι τ'......το πλι πλι να τους πασάρουμε αυτό το μαναγκεμέντ (σ.σ. του Ταμ Ταμ) και να πούμε να το κρατήσουμνε για να μην έχουμε καμμιά στραβή....

Πετρομήτσος: καλά τα λες ρε Ουδέποτα...φοβερή ιδέα...καλά...άμα είμαστε ενωμένοι εμείς δε φοβόμαστε κανέναν...αυτό που λέει ο Γιάννης θα κάνουμε...μόνο, επειδή είναι Παρασκεή αύριο να βγάλουμε τα εισητήρια...Βραζιλία θα πάμε, δεν θα πάμε στο Αίγιο...

Ουδέποτας: ρε, μη φοβάστε τίποτα ρε...το συμβόλαιο είναι ιδωμένο και από το δικηγόρο...ειμάστανε κάτου και τον είπα ότι θα τον δώσει η Θρήνη δεκαπέντε ευρώ άμα το κοιτάξει...τόση ώρα που το κοιτάει θα το'χει μάθει απέξου...

Πετρομήτσος: ωραία, ωραία..θα κατέβω εγώ από την έξω σκάλα (ευτυχώς γλυτώσαμε και από τα κωλόσκυλα γιατί μου τηνεπέφτανε) μη με δει κανα μάτι και τα λέμε σπίτι...

εννοείται ότι για οτιδήποτε νέο υπάρξει θα διακόψουμε το πρόγραμμά μας για να σας το μεταδώκουμε...

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΠΑΛΙ..(ΜΑΛΛΟΝ...)...ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΝΤΟΣ κος Πετρομήτσος

Ανοίγοντας μία παρένθεση...μαθαίνω ότι πάλι ψάχνουμε αγοραστή για την επιχείρηση του Πετρομήτσου και της Θρήνης...Αυτό που δεν μπορώ να μάθω με τίποτα είναι που τον ψάχνουμε...(μήπως εκεί που ψάχνουμε και για τα λεφτά???)

Απλώς εγώ θέλω να ρωτήσω κάποια πραγματάκια:ο τρελλός πάει πακέτο με το μαγαζί ή οι επόμενοι ιδιοκτήτες θα πρέπει να διαθέτουν το δικό τους τρελλό??

Υπάρχει ανώτατο δίπλωμα τηλεφωνήτριας??( ή ίσως Master και Ph D. ??)

Όταν και αν πραγματοποιηθεί η πώληση θα γίνει μέρα ή νύχτα η μεταφορά??

Θα έχει μείνει τίποτα να πάρουν οι νέοι ιδιοκτήτες εκτός από το κέρδος των νέων γνωριμιών που θα κάνουν με εργαζόμενους στο ΙΚΑ, τις εφορίες και άλλα ευαγή ιδρύματα??

Αληθεύει ότι ο Ουδέποτας δήλωσε :¨ωχχχ..πάλι δάγγα θα πέσει...¨???

Κλείνει η παρένθεση...

Christmas Eve Επεισόδιον δεύτερον...The Matrix

Όλα ξαφνικά ήταν πολύ ξεκάθαρα. Οι ρόλοι έγιναν αμέσως διακριτοί. Δεν είμασταν εκεί που νομίζαμε. Το κυριλέ κτίριο που πολλοί παρομοίαζαν με τους "δίδυμους πύργους" της γειτονιάς δεν ήταν ότι έδειχνε...
"Ε ρε η κωλόγρια..." μονολογεί ο Ουδέποτας με βαριά προφορά. Οι υπόλοιποι κοιτάζονται απορημένοι. "Τι έγινε ρε Γιάννη, τι σου έκανε πάλι??", εκφράζει για όλους μας το ερώτημα ο Μάρκος..."Μα την είπα την ηλίθια ότι σήμερα είναι που θα πάρω τη μικρή να την ψωνίσω, γιατί μετά πάει στη μάνα της...πρέπει να πάω να την πάρω από το σπίτι, τι κάνουνε ρε γαμώτο...".
Παραμονή Χριστουγέννων, απλήρωτοι, με σχεδόν κατεστραμένη επερχόμενη βραδιά...τι άλλο χειρότερο μπορεί να συμβεί?? Α ναι, έχω ξεμείνει από τσιγάρα και το παιδί από το "ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ.." έχει ώρα να εμφανιστεί...
Αυτά σκεφτόμουνα, αντί να σκεφτώ το αμέσως πιθανό χειρότερο σενάριο. Το οποίο πραγματοποιήθηκε όταν άκουσα μια φωνή..."Ήρθε ο Πετρομήτσος με τη Θρήνη!!"
Τι σήμαινε αυτό?? Ανά χείρας κινητά, τσιγάρα, περιοδικά, -νομίζω οτι είδα και κάποιον με Gameboy- και βουρ για το λογιστήριο. Το λογιστήριο της εταιρίας σε pay day-ομολογουμένως σπάνιο φαινόμενο -, έμοιαζε με υποκατάστημα του ΙΚΑ στο κέντρο, στις 30 του μήνα. Ουρές μέχρι τις σκάλες, φάτσες σκυφτές από την αηδία για αυτό που ζούνε αλλά δε γμται...θα το ζήσουνε και αυτό...
Στο ένα από τα δύο γραφεία ο Πετρομήτσος έχει το ύφος του μακαρίτη Steve Irwin, όποτε έβγαζε το πόδι του από το στόμα του κροκόδειλου και έβλεπε ότι έναι ακόμα ένα κομμάτι...κανονικός νικητής!! και όντως, κανείς μας δεν μπορούσε να εξηγήσει πως έβρισκε τα λεφτά...καθυστερημένα πολύ, αλλά τα έβρισκε..
Ο Ταμ Ταμ ανάβει τσιγάρο και κάθεται σε ένα pc..."ρε συ, θέλεις το καινούριο crack για το πρόγραμμα "Designing your personal machine gun 7.0" που θα βγει πειραματικά σε δύο χρόνια??" και αρχίζει να το ψάχνει μανιωδώς...άλλωστε τί είναι δύο χρόνια??..αέρας περνάνε...
Ο Ουδέποτας κάθεται σε ένα γραφείο παίζοντας .."μι το ΓιουΕςΜπί!! σήμερα με το έφερε ο Ταμ Ταμ από τον Αδόλφο...τι κάνει αυτό τώρα??από που το γεμίζω με τραγούδια??"
Όλοι οι υπόλοιποι σιχτιρίζουμε την ώρα και τη στιγμή..."Πόσοι είστε?? ρωτάει ο Πετρομήτσος.." εμείς σαν μλκες τον κοιτάμε...η μοναδική ερώτηση που δεν περιμέναμε, αυτό βρήκε να ρωτήσει μέρα και ώρα που είναι?...βάζει ένα μαύρο χαρτοφύλακα πάνω στο γραφείο και τον ανοίγει..ο Ουδέποτας ανοίγει ένα drink και σε 15 περίπου δευτερόλεπτα τσαλακώνει το κουτί...η πληρωμή ξεκινάει...το δώρο μας έχει βγει ήδη από τη μύτη...
Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η Θρήνη...η Θρήνη Τρομπόνη...το όνομά της ένας μύθος...χήρα, με ένα μοναχογιό τον οποίο κατά βάθος μισεί, αλλά θέλει μόνο εκείνη να μπορεί να ελέγχει...κανείς δεν ακουμπάει τον Αδόλφο, ούτε το κράτος, ούτε η αστυνομία, κανένας. Μπορεί όλοι να ξέρουνε, αλλά κανείς δεν έχει δικαίωμα να πειράξει το μικρό της Αδολφάκο...Ούτε ο Πετρομήτσος, το δεξί της χέρι, ούτε ο Ουδέποτας, το αριστερό...
Ο Αδόλφος πρέπει να φαίνεται και να είναι αυτό που λένε "το καλό παιδί". Αυτό που συνήθως λένε και μαλάκα. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κληρονόμησε την περιουσία του πατρός του, αλλά κανείς δεν του είπε τί πρέπει να κάνει με αυτή..."Αααα ου Αδολφάκους..." λέει γελώντας ο Ουδέποτας..."αυτός μια χαρά τη βγάζει, ούτε άγχος ούτε μπάτσοι, όλα εμείς τα τραβάμε..ας όψεται η κωλόγρια..!"

Θα τη θυμάμαι αυτή την παραμονή Χριστουγένων. Όχι για αυτό που μου αποκαλύφθηκε, ότι δηλαδή τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, αλλά γιατί ξαφνικά και ταυτόχρονα συνειδητοποιήσαμε ότι όλα όσα βλέπαμε δεν ήταν πραγματικά...δεν υπήρχε τίποτα αληθινό σε αυτό που γουστάραμε...ας ήταν η δουλειά μας...και μάλλον τότε ήταν που αποφασίσαμε ότι έχουμε να δούμε πολλά ακόμα...

η συνέχεια στο επόμενο...

ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ...

ΣΕ Ά ΠΡΟΒΟΛΗ...

παραγωγή 2005,έγχρωμο,περιπέτεια

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΑΙ:

Θρήνη Τρομπόνη

Αδόλφος Τρομπόνης

Πετρομήτσος Σαββατόπουλος

Γιάννης Ουδέποτας

Στο στρατό είχαμε έναν αξιωματικό ο οποίος όταν ήθελε να μας εκφράσει πιο κατανοητά το γεγονός οτι του έχουμε κάνει τα νεύρα κορδόνια, χρησιμοποιούσε πάντα μία έκφραση. Μια έκφραση που μας έκανε όλους -λες και είχαμε ενοχές επειδή κοντεύαμε να πάρουμε το Oscar εφευρετικότητας στα μπινελίκια- να νιώθουμε περίεργα και άβολα...Είχαμε όλοι συμφωνήσει ότι είναι η πιο αρρωστημένα ευφάνταστη πρόταση που είχαμε ακούσει όσο καιρό ήμασταν εκεί..."Γαμώ τα Χριστούγεννά μου...". Δεν ξέρω τί με έκανε να το σκεφτώ αυτό όταν 9 Χριστούγεννα αργότερα είμασταν με φίλους και συναδέλφους (με αυτή τη σειρά), την παραμονή της γιορτής στην εταιρία περιμένοντας να πάρουμε το ομώνυμο δώρο...

Τα φώτα είναι σβηστά μέσα στο γραφείο του Μάρκου, λες και κάποιον κλαίμε, έτσι και αλλιώς είμαστε στη μουγγαμάρα δηλαδή...ξαφνικά παρουσιάζεται η ψηλή καλογυμνασμένη φιγούρα του Γιάννη Ουδέποτα, ιδιοκτήτη και προέδρου του Δ.Σ. της εταιρίας. "Ρε Γιάννη", του λέει ο Μάρκος από το γραφείο του, "που είναι ο Πετρομήτσος??" είπαμε 5:00 και είναι 8:00..μήπως νομίζουνε ότι θέλουμε να κάνουμε Χριστούγεννα με τις φάτσες τους?? Ο Ουδέποτας, ανοίγοντας ένα από αυτά τα isotonic, energetic mother fuckin' coool drinks(μήπως με πειράζουν τελικά???) , απαντάει: "Ηρέμησε Μάρκο, έχεις δίκιο αλλά στις 5:00 με είπε ο Πετρομήτσος...τι να κάνω...λείπει και ο Ταμ Ταμ να τον έλεγα να με πετάξει στην τράπεζα...". Κοιταζόμαστε όλοι μεταξύ μας...ξέρουμε οτι μας δουλεύει, ξέρει οτι το ξέρουμε, αλλά...που να τρέχουμε για ψάρεμα τέτοια ώρα...

Το τηλέφωνο του Ουδέποτα χτυπάει...είναι η κα Θρήνη Τρομπόνη..aka the big boss του ομίλου. Είναι μαζί με τον Πετρομήτσο...ο Πετρομήτσος δεν είναι μαζί με κανέναν...μάλλον δεν θέλει...στήνουμε όλοι αυτιά και μάτια μήπως πιάσουμε κανένα υπονοούμενο...ελπίζουμε να έρχονται, βαριόμαστε περισσότερο και από τα σκυλιά, όλα δείχνουν οτι θα κάνουμε ρεβεγιόν στη δουλειά αλλά τίποτα..."Ακόμα δεν έχουν βρει τα λεφτά...". Πάντα ήταν ενδιαφέρων συνδιασμός λέξεων αυτός...πώς γίνεται να βρει κανείς λεφτά?? μπορούμε όλοι να το κάνουμε?? αν είναι τόσο εύκολο που να μπορεί να γίνει ακόμα και Παραμονή Χριστουγέννων (που έτσι και αλλιώς είναι όλα κλειστά) γιατί εμείς ακόμα δουλεύουμε?? Γιατί η Νικολούλη, αντί να ψάχνει ανθρώπους για να βγάλει λεφτά, δεν ψάχνει κατευθείαν τα λεφτά????

η συνέχεια στο επόμενο...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΑΣ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...πρόκειται για μία ιστορία...μία ιστορία σαν και αυτές που θα διηγείται κανείς στους απογόνους του μαζί με αυτές από το στρατό...μόνο που η δικιά μας δεν έλαβε χώρα σε στρατόπεδο, αλλά στη σύγχρονη πόλη μας ξεκινώντας το 2004 περίπου...και διαδραματίστηκε στο χώρο εργασίας μας...Τα ονόματα φυσικά θα αλλάξουν (όχι πως δεν άλλαζαν και στην πραγματικότητα δηλαδή...), κυρίως γιατί η ιστορία μας δεν έχει ακόμα τελειώσει και κάποιοι από εμάς συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν...ο τίτλος θα μπορούσε να είναι.."όταν νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα..." αλλά και αυτός μοιάζει λίγος.
Δεν χρειάζεται τίτλος, ούτως ή άλλως, ένας δεν θα ήταν αρκετός.
Εγώ, ο Ντάτα Μπέης σας ορκίζομαι ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή...σε αυτά που ζήσαμε!